طرز تهیه سوپ مرگبار برای شب‌های مرگبار زمستانی.

صبح از خانه بیرون بروید. به وسیله این سوپ می‌توانید دو وعده‌ی غذایی برای خود تهیه کنید و زنده بمانید. این سوپ برخلاف نام‌اش که «مرگبار» است، بسیار زندگی‌بخش و مفرح است و حتا گاهی می‌توان از آن به عنوان سرگرمی نام برد. طفره نریم.

صبح از خانه بیرون می‌روید و لیست زیر را خریداری می‌کنید: مرغ، پیاز، فلفل شیرین -حتما از فروشنده بپرسید که شیرین باشد. در مرگباری سوپ تاثیرگذار خواهد بود- و ماست.

به خانه برگردید. پیازها را در روغن تفت دهید تا زرد شود. آب و ادویه و مرغ‌ها را اضافه کنید. ادویه، فلفل است. اما فلفل پودری. مثلا پودر فلفل سیاه. بعد که آب جوشید و مرغ پخت، برنج بار بگذارید. برنج که آماده شد، به همراه مرغ‌ها مصرف کنید اش. این از ناهار. ناهار را خوردید و حالا زنده‌ هستید.

عصر خود را بگذرانید. هر طور که دوست دارید. شب را در خانه بمانید. این برای سوپ لازم است. حالا که شب است، باید آن آبی که از مرغ‌ها مانده را بردارید. همه‌اش را خورده‌اید؟ هیچی باقی نمانده؟ شرمنده. شما نمی‌توانید سوپ مرگبار تولید کنید. پس اگر هنوز آب مرغ دارید ادامه این مطلب را بخوانید.

فراموش نکنید که زمستان است و شما در تنها کشور جهان زندگی می‌کنید که تنها راه گرم کردن بدن در آن خوردن چیزهای داغ و استفاده از بخاری است. پس سوپ بسیار لازم است.

حالا، باید پیازی را رنده کنید. وقتی خوب رنده شد، پیاز را وارد آب مرغ بریزید. حالا دو عدد از فلفل‌های شیرین را برداشته و بکوبید. می‌توانید مطمئن باشید که فلفل‌ها از شدت تندی می‌توانند آب تمام دریاها را بخار کنند. -همانطور که مغازه‌دار خاطرنشان کرده بود که بسیار شیرین خواهند بود- پس دو عدد فلفل کافی‌ست. بیشتر از آن شما را دچار مشکلات روده‌ای خواهد کرد به طوری که هیچ ماست و شیری در جهانی یاری‌تان نخواهد کرد.

حالا که پیازها را اضافه کرده‌اید، فلفل‌های شیرین را خوب له‌کرده‌اید، آن‌ها را وارد آب مرغ کنید. خوب هم بزنید. به دمای مناسب برسانید‌اش. وارد کاسه کرده و بنوشید. این معجون، شما را وادار به عرق ریختن می‌کند. حالا حسابی گرم شده‌اید.

شما در این مرحله باید دوستی داشته باشید که برایتان از شمال سبزی دلال آورده باشد که پس از مصرف سوپ مرگبار، به سرعت مقدار زیادی ماست را با آن ترکیب کرده و مصرف کنید. در غیر این صورت می‌توانید ماست را خالی مصرف کنید.

سوپ حاوی انواع ترکیبات تند است. پیاز خام و رنده شده، فلفل سیاه، فلفل شیرین اما تند-از-آب‌-در‌آمده. پس حسابی گرم‌ خواهید شد. می‌توانید زیر آواز بزنید، می‌توانید با خیال راحت کوچه‌گردی کنید، اما فراموش نکنید:

ماست بخورید. در غیر این صورت سوپ مرگباری‌اش را به صورت‌تان خواهد کوبید. پروتئین‌های تندی‌آور، به جدار روده‌تان می‌چسبند و دچار دل‌پیچه خواهید شد. اما ماست که بخورید، پشت سر سوپ حرکت خواهد کرد، یا حتا در معده به سوپ‌ها خواهد پیوست و نمی‌گذارد که آن پروتئین‌های آتشین به روده بچسبند و دل‌ نازنین‌تان را به درد بیاورند.

پس: ماست را فراموش نکنید.

ممکن است به فلفل حساسیت داشته باشید. در این صورت این سوپ برای شما خیلی مرگبار‌تر خواهد بود. پس فکرش را از سرتان بیرون کنید و به فکر راه‌های جایگزین برای گرم‌ کردن خود باشید.

ممکن است از فلفل متنفر باشید، ممکن است تندخور نباشید.

در این صورت به خود یادآوری کنید که:« چیزی که شما را نکشد، قوی‌ترتان می‌کند.» پس از همین امروز تندخوری را شروع کنید.

می‌دانستید که ویتامین ث فلفل ۳ برابر لیمو شیرین است؟ پس تمام لیموها را فراموش کنید، اصلا بسوزانیدشان. حالا وقت خوردن فلفل است. بخورید، معده و روده‌تان را عادت دهید، زندگی سالم را از امروز شروع کنید. عالی نیست؟

در ضمن، جایی خوانده بودم که ممکن است جمله‌ی چیزی که شما را نکشد قوی‌ترتان می‌کند، در کل دروغی بیش نباشد. یعنی این جمله در هیچ کتابی پیدا نمی‌شود.

اگر اینطور باشد خیلی بد است. ممکن است سوپ واقعا مرگبار شود. چیزی که ممکن است به مذاق خیلی‌ها خوش نیاید.

اما من هنوز زنده‌ام. اگر دچار دل‌درد شدید شدم خبرتان می‌کنم.

(ممکن است سرتان کمی گیج برود؛ اما مگر از همان اول همین را نمی‌خواستید؟)